18 حقیقت جالب در مورد چارلز دیکنز در سالروز درگذشت او که تا به حال نشنیده اید

به گزارش دوست بلاگ، چارلز دیکنز با نام کامل چارلز جان هوفام دیکنز، نویسنده مشهور انگلیسی و به عبارتی مشهورترین نویسنده عصر ویکتوریاست. او خالق برخی از مشهورترین کتاب های داستان و رمان در تاریخ ادبیات دنیاست. آثاری چون داستان دو شهر، الیور تویست، خانه متروکه یا خانه اشباح، آرزوهای بزرگ، دیوید کاپرفیلد و … بود که در تاریخ 9 ژوئن سال 1870 میلادی درگذشت. به همین مناسب بد نیست 18 حقیقت جالب در مورد این نویسنده مشهور دنیای ادبیات داستانی را از سایت Mental Floss در مجله خبرنگاران بخوانید.

18 حقیقت جالب در مورد چارلز دیکنز در سالروز درگذشت او که تا به حال نشنیده اید

1-چارلز از دوران کودکی مجبور بود کار کند

فرزند ارشد الیزابت و جان دیکنز در فوریه 1812 در جزیره پورتس در شهر پورتسموث بریتانیا به جهان آمد و در سال های جوانی با خانواده اش به یورکشایر و سپس لندن رفت. در آن زمان چارلز یک پسر بچه کوچک بود.

هنگامی که پدرش دوباره به لندن فراخوانده شد تا در منشی نیروی دریایی کارمند شود، آنقدر بدهی بالا آورده بود که کل خانواده - به جز چارلز و خواهر بزرگترش فانی - به زندان بدهکاران مارشال فرستاده شدند.

دیکنز کوچک تنها 12 سال داشت که مجبور شد مدرسه را ترک کند و در کارخانه قایق سازی Wares Blacking Warehouse در امتداد رودخانه تیمز مشغول به کار شد. او در هفته 6 شیلینگ دستمزد می گرفت و مجبور بود که خرج و مخارج خانواده را تامین کند. دیکنز کم سن و سال از این شرایط اصلا راضی نبود و بعدها گفت که در آن دوران به شدت احساس حقارت می کرده است.

2-شغلی که زندگی دیکنز جوان را متحول کرد

در سال های 1827 و 1828، دیکنز 15 ساله کارش به عنوان منشی در دفتر وکالت الیس و بلک مور را شروع کرد اما به جای اینکه دل به کارهای حقوقی بدهد و به عرصه وکالت وارد شود تمام هم و غمش را روی نوشتن گذاشت. او برای نوشتن از متد توماس گورنی که مهارت تندنویسی بود الگوبرداری می کرد. آموختن این مهارت به او کمک کرد تا در دهه 1830 کارش را در کسوت خبرنگار در مجلس بریتانیا شروع کند. چارلز جوان ابتدا منشی و تندنویس یکی از کنندگان مجلس عوام و پس از آن خبرنگار روزنامه مورنینگ کرونیکل در مجلس شد.

3-چارلز دیکنز تا سال ها آثارش را با اسم مستعار می نوشت

اولین آثار چارلز دیکنز در سال های 1833 و 1834 بدون اسم نویسنده منتشر شده. در آگوست سال 1834، داستان کوتاه او خانه شبانه روزی، با نام مستعار انتخابی چارلز دیکنز یعنی بوز در یک ماهنامه چاپ شد.

این اسم تک هجایی از اثر کودکی شخصیت موسی در رمان نویسنده ایرلندی الیور گلدسمیت، ویکفار ویکفیلد، که بعداً در کتاب داستانهای دو شهر دیکنز هم از آن اسم برده شد، آمده است. این نام مستعار بعدها به حدی محبوب شد که او تلفیقی از مقاله ها و داستان های کوتاه خود را با نام Sketches by Boz در سال 1839 منتشر کرد.

4-چارلز دیکنز احتمالا مبتلا به بیماری صرع بوده است

اگرچه هرگونه نشانه ای از احتمال ابتلا به صرع چارلز دیکنز با بررسی پرونده پزشکی او تایید نشده است، اما او آنقدر در مورد شخصیت های خود در مورد این بیماری صحبت کرده است که برخی حدس می زنند که احتمال او مبتلا به صرع بوده است. شخصیت هایی مانند Guster در کتاب خانه متروکه، شخصیت مانکس (برادر الیور) در کتاب Oliver Twist و Bradley Headstone در اثر Friend Mutual Friend، همه از بیماری صرع رنج می برند.

5-چارلز دیکنز از آمریکایی ها خوشش نمی آمد

در سال 1982 نیویورک یک مهمانی باشکوه به افتخار چارلز دیکنز در پارک تئاتر، یکی از باشکوه ترین مکان های شهر با سه هزار مهمان و طراحی مجسمه نیم تنه دیکنز برگزار کرد. در آن زمان دیکنز جوان آثار مشهوری چون الیور تویست و آقای پیکویک را منتشر کرده بود و یکی از مشهورترین نویسندگان جهان بود. با اینکه در این سفر چارلز دیکنز شیفته آمریکا و به خصوص شهر بوستون شده بود اما از جنجال و شور و اشتیاق هواداران آمریکایی اش خیلی زود دلزده شد.دیکنز احساس می کرد میزبانان آمریکایی اش سعی دارند از او سوءاستفاده کنند.

نیم تنه چارلز دیکنز را برند مشهور جواهر تیفانی ساخته بود و آرایشگری هم قصد داشت حلقه ای از موهای او را به هواداران آمریکایی دیکنز بفروشد. دیکنز در سفرنامه آمریکا که به نام یادداشت های آمریکا منتشر شد به آمریکایی ها لقب هوسران و ناآشنا به آداب اجتماعی داد. به خصوص اینکه در بازدید از شهر واشنگتن با افرادی برخورد کرد تنباکوی جویده شده در دهان شان را در خیابان تف می کردند. او در این رابطه در نامه ای مشهور نوشت: این جمهوری نبود که من خیال می کردم. یک مشکل دیگر دیکنز با آمریکایی ها قانون رعایت حق مولف یا همان حق انتشار بود که در آن زمان در آمریکا رعایت نمی شد. البته آمریکایی ها هم از او دلخور شده بودند چون عقیده داشتند فردی پول پرست است.

6-چارلز دیکنز به همسر سر جان فرانکلین برای پیدا شدن او کمک کرد

کاپیتان سرجان فرانکلین و یارانش زمانی که برای یافتن گذرگاه شمال غربی کانادا به این منطقه رفته بودندمفقود شدند و ازهمان هنگام عملیات گسترده ای برای یافتن آنان شروع شد که تا به امروز هم این تلاش ها نافرجام بوده است. مرگ اسرار آمیز این اکتشافگران در میان یخ های قطبی که یکی از بزرگ ترین فاجعه های اکتشافی در تاریخ انگلیس محسوب می شود، در طول سالیان طولانی سوژه ای ناب و دستمایه ای برای نویسندگان، مورخان و حتی ترانه سراها بوده است. در این میان چارلز دیکنز در آن زمان به همسر سر جان فرانکین کمک های زیادی کرد تا او پیدا شود از سخنرانی در سرتاسر انگلیس به امید جمع آوری پول برای نجات دادن آن ها تا یک تحلیل دو قسمتی به نام سفرهای گمشده قطب شمال برای تشویق به پیدا کردن سر جان فرانکلین و یاران گم شده اش.

در نهایت اگر چه چارلز دیکنز خشمگین از این فقدان بود و اعتقاد داشت این گروه به قتل رسیده اند اما شواهد نشان می دهد که این گروه بزرگ اکتشافی به دلیل ابتلا به بیماری هایی چون اسکوربیت، کمبود ویتامین سی ، یخ زدگی و حتی مشکل آدمخواری پیش از منجمد شدن در یخ های قطبی از پای در آمده باشند.

7-چارلز دیکنز برای تحریک اشتیاق خوانندگان انتها هر اپیزود را معلق می گذاشت

بیشتر رمان های دیکنز از جمله کلاسیک هایی مانند دیوید کوپرفیلد و الیور تویست در ابتدا به صورت ماهیانه ، هفتگی و یا موارد نادر به صورت اشتراکی یا در پاورقی مجلات نوشته می شدند و فقط بعداً به صورت کامل کتاب منتشر می شدند. در نوشتن هر اپیزود از داستان چارلز دیکنز عادت داشت که انتها هر قسمت را باز و معلق بگذارد تا اشتیاق مخاطبانش را برای خواندن ادامه داستان بیش از پیش تحریک کند.

برای مثال در سال 1841، خوانندگان آمریکایی چنان مشتاق بودند که بدانند چه اتفاقی در اپیزود بعدی کتاب مغازه عتیقه فروشی می افتد که به اسکله های بندر نیویورک می رفتند تا از مسافران ساکن اروپا بخواهند انتها داستان را برایشان تعریف کنند. برای مثال می خواستند بدانند شخصیت نل در انتها داستان خواهد مرد یا نه.

8-پرنده خانگی دیکنز یک کلاغ بود

دیکنز عاشق کلاغی بود که به عنوان حیوان خانگی از آن نگهداری می کرد و نامش را گریپ گذاشته بود. وقتی که این پرنده به خاطر خوردن تراشه های آلوده به سرب جانش را از دست داد دیکنز آن را تاکسیدرمی کرد و در اتاق مطالعه اش گذاشت. گریپ حتی در رمانش بارنابی رودگ نیز به عنوان یک شخصیت ظاهر می شود. بعد از مرگ گریپ اول، دیکنز دوباره یک کلاغ را به عنوان پرنده خانگی به سرپرستی گرفت و نامش را گریپ دوم گذاشت. گفته می شود که گریپ دوم الهام بخش شعر گاوزبان ادگار آلن پو بوده است. بعد از مرگ گریپ دوم، دیکنز دوباره او را تاکسیدرمی کرد و در یک باکس چوبی و شیشه ای قرار داد. هم اکنون در مجموعه کتابخانه فلادلفیا نگهداری می شود.

9-به نظر می رسد چارلز دیکنز بیش فعال بوده است

دیکنز فردی بسیار پرانرژی بود به گونه ای که او که اغلب نمی توانست بخوابد، پیاده روی های شبانۀ طولانی در خیابان های لندن تقریبا کار هر شب او بود. همراه او در بیشتر این پیاده روی ها، ویلکی کالینز، نویسندۀ کتاب سنگ ماه بود.

10-چارلز دیکنز یک گربه خانگی هم داشت

دیکنز یک جمله معروف داشت: چه هدیه ای بالاتر از عشق به یک گربه وجود دارد؟ علاوه بر کلاغ، چارلز دیکنز همیشه یک گربه داشت که دور و بر او می پلکید. باب، گربه مشهور چارلز دیکنز در سال 1862 جانش را از دست داد و چارلز پنجه این گربه را پر کرد و روی یک نامه بازکن از جنس عاج سوار کرد. این نامه بازکن هم اکنون در مجموعه ادبیات انگلیسی در کتابخانه عمومی نیویورک نگهداری می شود.

11-شنل قرمزی اولین عشق چارلز دیکنز بود

شنل قرمزی اولین عشق زندگی من بود. همیشه احساس می کردم اگر می توانستم با شنل قرمزی ازدواج کنم، به سعادت کامل می رسیدم. این یکی از مشهورترین جمله های چارلز دیکنز است.

12-جان مسافران یک قطار را نجات داد

در سال 1865، برای قطاری که دیکنز و معشوقه اش، الن ترنان (که بازیگر بود) سوارش بود سانحه ای رخ داد و واگن درجه یکی که آن دو سوارش بودند، از بین 8 واگن قطار، تنها واگنی بود که به رودخانه سقوط نکرد. دیکنز به مسافران کمک کرد به محل امنی بروند و سپس به قطار بازگشت تا چرکنویس داستان دوست مشترک ما را نجات دهد.

13-در کتابخانه مخفی او چه خبر بود؟

او در خانۀ ییلاقیش، کتابخانه ای قلابی با یک در مخفی داشت. در این کتابخانه کتاب ها و دستنوشته های فکاهی اش را نگهداری می کرد، مثلاً عنوان یکی از کتاب ها این بود: آیا مادر شکسپیر چاق بوده است؟

14-اصطلاحات ابداعی چارلز دیکنز مثل ویلیام شکسپیر خاص بود

خب نمی شود دیکنز را با ویلیام شکسپیر مقایسه کرد. هر کدام در ژانر ادبی خودشان صاحب سبک بودند. اما به عقیده جیمز جویس بعد از ویلیام شکسپیر، چارلز دیکنز تاثیرگذارترین نویسنده انگلیسی زبان بوده است. باید از چارلز دیکنز به خاطر خلق اصطلاحاتی مثل انگشت کره ای، گیج زدن، آشغالدونی، ugsome، slangular و … تشکر کنیم.

15-چارلز دیکنز پناهگاهی برای زنان بی خانمان تاسیس کرده بود

دیکنز در سال 1847 مرکزی را به همراه دوست ثروتمندش بارونس بوردت-کوتس برای زنان بی خانمان تاسیس کرد. این نویسنده مشهور در تمام فرایند راه اندازی این مرکز دخالت داشت و بروشورهای تبلیغاتی این خانه را در لندن منتشر کرد. وی زمانی که تعجب مردم را از وجود پیانو در مرکز زنان بی خانمان دید، شایعه کرد که در این مکان برای هر نفر یک پیانو وجود دارد. شاید دلیل این کار این بود که دیکنز نسبت به دیگر نویسندگان دوره ویکتوریایی از شرایط زندگی فقرای شهر لندن اطلاع بیشتری داشت؛ چون خود کودکس سختی را با کار در یک کارخانه گذرانده بود. خالق داستان دو شهر در خانواده ای همیشه بدهکار بزرگ شده بود و بسکمک از شب ها را در خیابان های لندن به صبح رسانده بود.

به بسکمک از زنانی که تحت پوشش مرکزی دیکنز قرار می گرفتند، خانه ای برای زندگی و البته امکاناتی برای بهبود شرایط زندگی شان داده می شد. با این افراد با مهربانی برخورد می شد و لباس های رنگارنگ و تمیز در اختیارشان قرار می گرفت. آن ها می توانستند مهارتی را بیاموزند و روزی وارد بازار کار شوند و یا ازدواج کنند.

16-چارلز دیکنز عضو باشگاه احضار روح بود

چارلز دیکنز در زمانی که بسکمک از اهالی بریتانیا به نیروهای ماوراءالطبیعه اعتقاد داشتند عضو باشگاه ارواح بود اما همیشه هم می گفت که نسبت به این داستان بدبین است. دیکنز در نامه ای که در سپتامبر 1859 به نویسنده ویلیام هوویت نوشت در این مورد گفت: اما … من هنوز با هیچ یک از داستان های اشباح و ارواح که برای من ثابت شده است، روبرو نشده ام و یا آن ویژگی خاصی در آن ندیده ام. این قضیه با تغییر برخی جزییات برای من در محدوده احتمالات طبیعی معمولی قرار می گیرد.

17-چارلز دیکنز شخصیت وسواسی داشت

دیکنز شخصیت وسواسی داشت و احتمالا مبتلا به اختلال اضطرابی OCD بود. مثلا زمانی که قرار بود در هتل اقامت داشته باشد تمام اثاثیه را از نو دوباره می چید. او همچنین اصرار می کرد که بچه هایش اتاقهایشان را مرتب نگه دارند و اگر از توصیه اش سرپیچی می کردند به آنها یادداشت های سرزنش آمیز می نوشت. چارلز دیکنز 10 فرزند داشت. او در روز صد بار موهای خود را شانه می کرد.

18-آنجایی که وصیت کرده بود دفن نشد

چارلز دیکنز وصیت کرده بود که در کلیسای جامع روچستر در کنت دفن شود اما پس از مرگش اصرار افکار عمومی باعث شد که او را در قطعه شعرا در کلیسای وست مینستر لندن دفن کنند. پیش از مرگش بی اعتنایی او به هشدارها (فلج جزئی - ناتوانی در خواندن حروف سمت چپ و لنگش روز افزون پای چپ) تا بدان جا پیش رفت که در سال 1870 اقدام به یک رشته کتاب خوانی جدید نمود. دیکنز در 15 مارس برای آخرین بار سرود کریسمس را خواند و انتها در 9 ژوئن 1870، در حالی که ادوین درود به انتها نرسیده بود، به طور ناگهانی از جهان رفت. چارلز دیکنز در حالی که داشت با خواهر زنش جورجینا هوگارت ناهار می خورد سکته مغزی کرد و از جهان رفت.

گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت

مجله میهن 128: مجله میهن 128 | آخرین اخبار ورزشی جهان

منبع: افق کوروش
انتشار: 6 مهر 1400 بروزرسانی: 6 مهر 1400 گردآورنده: dostblog.ir شناسه مطلب: 5487

به "18 حقیقت جالب در مورد چارلز دیکنز در سالروز درگذشت او که تا به حال نشنیده اید" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "18 حقیقت جالب در مورد چارلز دیکنز در سالروز درگذشت او که تا به حال نشنیده اید"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید